kinderverhaal

De rups die geen vlinder wilde worden

Robin vindt het heerlijk om een rups te zijn, maar de andere rupsen zeggen dat hij snel een vlinder zal worden. Dat wil Robin helemaal niet! Wat nu?

Het verhaal

Robin kroop zo snel hij kon door de tuin. Hij had haast, want hij was op weg naar zijn favoriete struik. Er waren nieuwe blaadjes gegroeid en hij kon niet wachten om eraan te knabbelen. 

Robin was namelijk een rups. Zo eentje met stipjes en heel veel pootjes die kriebelen op je hand. Robin vond het heerlijk om een rups te zijn. Hij hield van zijn groene lijfje, want dat kon zo goed kronkelen. Hij hield van zijn pootjes, want daarmee kon hij heel goed klimmen. En hij hield ook van de groene blaadjes die hij elke dag at. Die waren nu eenmaal het lekkerst van allemaal.

Ja, het was echt geweldig om een rups te zijn.

Maar Robin was ook een beetje bang. Steeds vaker zeiden de andere rupsen tegen hem dat hij niet altijd een rups zou zijn.

‘Maar als ik geen rups meer ben, wat ben ik dan?’ vroeg Robin.

‘Een vlinder!’ zeiden ze. ‘Je maakt een lekker warme cocon om jezelf heen. Na een tijdje krijg je vanzelf vleugels.’

‘Wat moet ik met vleugels?’ vroeg Robin verbaasd.

‘Vliegen natuurlijk!’ zeiden de andere rupsen. ‘Je vliegt van bloem naar bloem om nectar te eten.’ 

‘En ook groene blaadjes?’ vroeg Robin.

Maar de rupsen schudden hun hoofden. ‘Vlinders eten geen blaadjes, alleen nectar.’

Dat leek Robin maar niks. ‘Ik wil helemaal geen vlinder zijn.’

‘Alle rupsen worden vlinders’, zeiden de rupsen. ‘Zo gaat dat nu eenmaal.’

Robin snapte er niks van. Hij had toch helemaal geen vleugels nodig? Hij had zijn pootjes al. En nectar hoefde hij ook niet. Er waren genoeg lekkere blaadjes om te eten.

Hij begon zich steeds meer zorgen te maken. Waarom moest alles veranderen? Het was toch goed zoals het was? 

Hij besloot om gewoon niet mee te doen. Hij ging nooit een cocon maken. Dan zou hij ook geen vlinder worden en kon hij voor altijd een rups blijven.

——————————–

Op een dag at Robin zijn buikje vol aan zijn favoriete blaadjes. Plots zag hij een vlinder voorbij vliegen. Hij landde dichtbij op een bloem. Robin verstopte zich achter een takje en keek nieuwsgierig naar de vlinder. Die spreidde zijn vleugels uit in de warme zon. Die waren mooi, zeg! 

Met grote ogen keek Robin naar de mooie vleugels. Ze waren rood met zwart, en Robin zag ook blauw en geel. Het leek wel of iemand ogen op de vleugels had geverfd. 

De vlinder deed zijn vleugels langzaam open en weer dicht. Open en weer dicht. Het was bijna alsof de ogen naar Robin knipoogden.

Wauw, dacht hij, wat een mooie vlinder! Hoe zou het zijn om zulke vleugels te hebben? 

De vlinder kroop wat verder in de bloem en dronk de zoete nectar die hij daar vond. Het was vast lekker, want de vlinder bleef een tijdje zitten.

Hoe zou dat eigenlijk smaken? vroeg Robin zich af. Was het net zo lekker als zijn groene blaadjes?

Toen de vlinder eindelijk wegvloog, op zoek naar andere bloemen, keek Robin hem nog lang na. 

Hij begon na te denken. Wist hij wel zeker dat hij nooit een vlinder wilde worden? Misschien was het wel helemaal niet zo erg. Als je een vlinder was, dan kon je overal heen vliegen waar je wou. Dan zat je de hele dag op de mooiste bloemen met de lekkerste nectar. Dan kon je met je vleugels wapperen in de zon en iedereen laten zien hoe mooi je was. Eigenlijk wilde Robin dat ook wel!

Plotseling vond hij het helemaal niet zo erg meer om een vlinder te worden. Het leek hem zelfs heel leuk. Natuurlijk zou hij dan zijn rupsenlijfje en de groene blaadjes wel missen. Maar als vlinder zou hij vast ook veel mooie dingen beleven.

Vanaf dat moment was Robin niet bang meer. Hij keek er zelfs een beetje naar uit om een vlinder te worden. Dus toen het eindelijk tijd werd om een cocon te maken, twijfelde hij niet en ging hij meteen aan de slag. 

En terwijl Robin warm en veilig in zijn cocon zat, veranderde zijn rupsenlijfje langzaam in een prachtige vlinder. Hij vond het allemaal erg spannend, maar het was eigenlijk ook heel leuk! 

Na een week ging de cocon open en Robin spiekte voorzichtig naar buiten. De zon scheen en hij zag overal vlinders vliegen. Blij spreidde hij voor het eerst zijn eigen vleugels uit. Wat zou hij allemaal gaan beleven als vlinder?

Eén ding was zeker. Robin was helemaal klaar voor een nieuw avontuur!

 

Verder lezen? Bekijk alle verhaaltjes voor kleuters of dierenverhalen.

nieuwsbrief banner